Κατά το άρθρο 707 Α.Κ., αν η συμφωνημένη αμοιβή είναι δυσανάλογα μεγάλη, μειώνεται από το δικαστήριο, με αίτηση του οφειλέτη στο μέτρο που αρμόζει. Με τον όρο δυσανάλογα μεγάλη νοείται η υπέρμετρη αμοιβή σε σχέση τόσο με τη μεσιτική παροχή και συγκεκριμένα τους κόπους, τις προσπάθειες (έστω και άγονες), τις δαπάνες, …

… τη χρονική απασχόληση αλλά και τον τρόπο της απασχολήσεως, όσο και με το αποκτώμενο από την επιτευχθείσα σύμβαση έννομο όφελος του εντολέα ή και το ηθικό όφελος αυτού, λαμβανομένων υπόψη και όλων των ειδικών περιστάσεων από το χρόνο συνάψεως της μεσιτείας μέχρι το χρόνο γενέσεως της αξιώσεως για αμοιβή και των τυχόν επιτόπιων συνηθειών, όπως είναι και η συνηθισμένη αμοιβή των μεσιτών της περιοχής συνάψεως της μεσιτείας για παρόμοιες συναλλαγές, καθώς και της οικονομικής καταστάσεως των μερών και κυρίως της οικονομικής δυνατότητας του εντολέα.

Απόφαση 136/2014 (Β1, ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ)

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Β1' Πολιτικό Τμήμα

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Βασίλειο Λυκούδη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Ανδρέα Δουλγεράκη, Νικόλαο Πάσσο, Δημήτριο Κόμη και Στυλιανή Γιαννούκου, Αρεοπαγίτες.

Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του, στις 15 Οκτωβρίου 2013, με την παρουσία και του γραμματέα Αθανασίου Λιάπη, για να δικάσει μεταξύ:

Της αναιρεσείουσας: Σ. - Σ. Σ. του Ζ., κατοίκου ..., η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της Αριάδνη Νούκα, που δεν κατέθεσε προτάσεις.

Των αναιρεσιβλήτων: 1) Π. Χ. του Χ., κατοίκου ... και 2) ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία "ΕΡΓΟΤΕΤΡΑΣΤ ΑΕ", που εδρεύει στην ... και εκπροσωπείται νόμιμα, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Χαρίλαο Βασιλογεώργη με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 ΚΠολΔ.

Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 28-3-2008 αγωγή της ήδη αναιρεσείουσας, που κατατέθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης και συνεκδικάστηκε με την από 26-11-2008 προσεπίκληση σε παρέμβαση - παρεμπτίπτουσα αγωγή του ήδη 1ου των αναιρεσιβλήτων. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 16786/2010 οριστική του ίδιου Δικαστηρίου και 634/2012 του Εφετείου Θεσσαλονίκης. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητεί η αναιρεσείουσα με την από 25-10-2012 αίτησή της.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως σημειώνεται πιο πάνω. Η Εισηγήτρια Αρεοπαγίτης Στυλιανή Γιαννούκου διάβασε την από 6-9-2013 έκθεσή της, με την οποία εισηγήθηκε την παραδοχή του πρώτου λόγου, κατά τα σκέλη αυτού, από το άρθρο 559 αριθμ. 14 και 8 ΚΠολΔ της αίτησης, για αναίρεση της 634/2012 απόφασης του Εφετείου Θεσσαλονίκης.

Η πληρεξούσια της αναιρεσείουσας ζήτησε την παραδοχή της αίτησης και την καταδίκη του αντιδίκου μέρους στη δικαστική δαπάνη.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Κατά το άρθρο 707 Α.Κ., αν η συμφωνημένη αμοιβή είναι δυσανάλογα μεγάλη, μειώνεται από το δικαστήριο, με αίτηση του οφειλέτη στο μέτρο που αρμόζει. Με τον όρο δυσανάλογα μεγάλη νοείται η υπέρμετρη αμοιβή σε σχέση τόσο με τη μεσιτική παροχή και συγκεκριμένα τους κόπους, τις προσπάθειες (έστω και άγονες), τις δαπάνες, τη χρονική απασχόληση αλλά και τον τρόπο της απασχολήσεως, όσο και με το αποκτώμενο από την επιτευχθείσα σύμβαση έννομο όφελος του εντολέα ή και το ηθικό όφελος αυτού, λαμβανομένων υπόψη και όλων των ειδικών περιστάσεων από το χρόνο συνάψεως της μεσιτείας μέχρι το χρόνο γενέσεως της αξιώσεως για αμοιβή και των τυχόν επιτόπιων συνηθειών, όπως είναι και η συνηθισμένη αμοιβή των μεσιτών της περιοχής συνάψεως της μεσιτείας για παρόμοιες συναλλαγές, καθώς και της οικονομικής καταστάσεως των μερών και κυρίως της οικονομικής δυνατότητας του εντολέα. Η μείωση της μεσιτικής αμοιβής μπορεί να επιδιωχθεί είτε με αγωγή είτε με ένσταση, κατά της διώκουσας την καταβολή της αμοιβής του μεσίτη αγωγής, πρέπει όμως σε κάθε περίπτωση να προβληθεί ενώπιον του δικαστηρίου της ουσίας κατά τρόπο ορισμένο και παραδεκτό, με αναφορά όλων των παραπάνω απαιτούμενων στοιχείων. Περαιτέρω από τα άρθρα 591 παρ. 1β', 679 παρ. 1, 115 παρ. 3 και 256 παρ. 15 του ΚΠολΔ προκύπτει ότι στη διαδικασία των διαφορών από αμοιβές για παροχή εργασίας, κατά την οποία δεν είναι υποχρεωτική η κατάθεση προτάσεων ενώπιον του μονομελούς πρωτοδικείου, οι διάδικοι οφείλουν να προτείνουν όλους τους αυτοτελείς πραγματικούς ισχυρισμούς τους προφορικά κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο και επιπλέον οι ισχυρισμοί αυτοί πρέπει να καταχωρηθούν στα πρακτικά, με συνοπτική έκθεση των γεγονότων που τους θεμελιώνουν, εκτός αν τα γεγονότα αυτά περιέχονται στις κατατιθέμενες προτάσεις, απαιτείται δηλονότι, σε κάθε περίπτωση προφορική πρόταση των ισχυρισμών που, "ως γενόμενο κατά τη συζήτηση" σημειώνεται στα πρακτικά και έκθεση των γεγονότων που θεμελιώνουν τους αυτοτελείς ισχυρισμούς στις κατατιθέμενες προτάσεις. Αυτοτελής πραγματικός ισχυρισμός είναι και ο ισχυρισμός περί μειώσεως στο μέτρο που αρμόζει της δυσανάλογα μεγάλης συμφωνημένης μεσιτικής αμοιβής (707 ΑΚ). Τέτοιος ισχυρισμός που δεν έχει προταθεί κατά νόμο ως άνω πρωτοδίκως, χωρίς να συντρέχει περίπτωση ή να γίνεται επίκληση ότι συντρέχει περίπτωση βραδείας προτάσεώς του (άρθρα 527 αρ. 2 και 3, 269 § 2 ΚΠολΔ) δεν μπορεί να προταθεί παραδεκτώς ούτε στο Εφετείο. Ο χαρακτήρας της ένστασης αυτής ως δημοσίας τάξεως δεν μπορεί να μεταβάλει τα ανωτέρω, λαμβανομένου υπόψη ότι, η άνευ δικαιολογημένης αιτίας μη προβολή κατά την πρώτη πρωτοβάθμια συζήτηση της υπόθεσης, της από το άρθρο 281 ΑΚ, κατ' εξοχή δημόσιας τάξης ένστασης και δη με επίκληση όχι μόνον πραγματικών περιστατικών επί των οποίων εδράζεται αυτή, αλλά και της από αυτά προκύπτουσας κατάχρησης του δικαιώματος, επάγεται την απόρριψη της ένστασης αυτής ως απαράδεκτης σε περίπτωση προβολής αυτής σε μεταγενέστερη συζήτηση ή για πρώτη φορά ενώπιον του Εφετείου (Ολ.ΑΠ 472/1983, ΑΠ 1119/2012). Εξάλλου, ο εκ του άρθρου 559 αρ. 14 Κ.Πολ.Δ., λόγος αναίρεσης, ιδρύεται αν το δικαστήριο παρά το νόμο κήρυξε ή δεν κήρυξε ακυρότητα, έκπτωση από δικαίωμα ή απαράδεκτο. Στην προκειμένη περίπτωση, η αναιρεσείουσα με τον πρώτο λόγο της αιτήσεως, προσάπτει στην προσβαλλόμενη απόφαση την εκ του άρθρου 559 αρ. 14 και 8 Κ.Πολ.Δ., αναιρετική πλημμέλεια, με την αιτίαση, ότι, το Εφετείο, παρά το νόμο, δεν απέρριψε ως απαράδεκτη την προβληθείσα το πρώτο, με τον έκτο λόγο εφέσεως των ήδη αναιρεσιβλήτων, ένσταση μειώσεως της αιτηθείσας μεσιτικής αμοιβής της στο προσήκον μέτρο, κατ' άρθρο 707 ΑΚ, χωρίς επίκληση νόμιμου λόγου βραδείας προβολής της και δεχόμενο την ένσταση αυτή, έλαβε υπόψη "πράγματα" που δεν προτάθηκαν παραδεκτά και ασκούν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης. Από την παραδεκτή, κατ' άρθρο 561 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ., επισκόπηση της προσβαλλόμενης απόφασης και των διαδικαστικών εγγράφων, προκύπτουν τα ακόλουθα: Επί της από 28-3-2008 αγωγής της ήδη αναιρεσείουσας - ασκούσας το επάγγελμα της μεσίτριας αστικών συμβάσεων - με την οποία ζήτησε να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι και ήδη αναιρεσίβλητοι να της καταβάλουν το ποσό των 59.000 ευρώ, πλέον ΦΠΑ, ως δικαιούμενη μεσιτική αμοιβή της και το ποσό των 118.000 ευρώ ως ποινική ρήτρα, με τους νομίμους τόκους, εκδόθηκε η 16786/2010 απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, που δέχθηκε μερικά την αγωγή και κατόπιν εφέσεως των εναγομένων η προσβαλλόμενη απόφαση, με την οποία το Εφετείο, δέχθηκε τα ακόλουθα, καθόσον αφορά τον ερευνώμενο πρώτο αναιρετικό λόγο: "Στην υπόθεση που κρίνεται ... συνάγεται το συμπέρασμα ότι συντρέχουν λόγοι για τη μείωση της μεσιτικής αμοιβής που συμφωνήθηκε στο ποσό των 59.000 ευρώ, η οποία ζητείται παραδεκτά με τον 6ο λόγο της έφεσης, ενώ η ρητή παραίτηση από το δικαίωμα της μείωσης που διατυπώνεται στον 6ο όρο της σύμβασης μεσιτείας είναι ανίσχυρη ... Ειδικότερα αποδείχθηκε ότι εργολαβικό συμβόλαιο συντάχθηκε μόνο για το ένα από τα τρία ακίνητα και ότι μόνο σε αυτό έχει ανεγερθεί οικοδομή, ενώ για το δεύτερο οικόπεδο τα κωλύματα που οδήγησαν στην κατάρτιση συνυποσχετικού και όχι εργολαβικού συμβολαίου δεν έχουν αρθεί και το οικόπεδο παραμένει δεσμευμένο και μη οικοδομήσιμο. Τέλος η οικοδόμηση του τρίτου οικοπέδου κρίθηκε εξ αρχής αδύνατη, λόγω της δέσμευσής του από το Δήμο Σταυρούπολης. Λαμβάνεται υπόψη ότι η αμοιβή συμφωνήθηκε και για τα τρία ακίνητα, ότι όλα τα ακίνητα γειτνιάζουν και ότι αυτό που οικοδομήθηκε είναι περίπου ίσο με την έκταση των άλλων δύο, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι υπηρεσίες της εφεσίβλητης περιορίστηκαν στην υπόδειξη των ακινήτων και στη συμμετοχή της σε μόλις τρείς ή τέσσερις συναντήσεις με τους οικοπεδούχους, ενώ δεν ... υποβλήθηκε και σε οποιαδήποτε έξοδα ή ιδιαίτερους κόπους. Αντιθέτως ο εντολέας της και η εργολάβος εταιρεία προέβησαν επί τέσσερα χρόνια σε σειρά συμβολαιογραφικών πράξεων και άλλων διαδικασιών που καθυστέρησαν την έναρξη των οικοδομικών εργασιών και τους ανάγκασαν να υποστούν σημαντικές δαπάνες, με αποτέλεσμα το προσδοκώμενο κέρδος από τη σύμβαση να περιοριστεί σημαντικά. Ενόψει αυτών κρίνεται εύλογο η αμοιβή της να μειωθεί στο ποσό των 20.000 ευρώ ... και ο σχετικός λόγος έφεσης θα πρέπει να γίνει δεκτός ως ουσιαστικά βάσιμος ...". Από τα διαδικαστικά έγγραφα και δη τα με αριθμό 16786/2010 Πρακτικά συνεδριάσεως του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου και τις ενώπιον αυτού έγγραφες προτάσεις των εναγομένων, παραδεκτώς επισκοπούμενα, προκύπτει ότι ο εν λόγω ισχυρισμός ουδόλως προτάθηκε πρωτοδίκως και δη με συνοπτική προφορική έκθεση των γεγονότων που τον συγκροτούν και ταυτόχρονη καταχώρησή του στα πρακτικά του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, ούτε περιελήφθη έκθεση περί υποβολής ενστάσεως εκ του άρθρ. 707 ΑΚ στις έγγραφες προτάσεις των εναγομένων, το πρώτον δε προτάθηκε με τον ρηθέντα έκτο λόγο της έφεσής τους, στον οποίο αναφέρεται "Υποβάλλεται κατ' άρθρο 707 ΑΚ ένσταση μείωσης της μεσιτικής αμοιβής ως υπέρμετρης, με βάση όλα τα προπεριγραφόμενα και αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά που αφορούν ιδίως τη σύναψη μόνο μίας από τις τρείς κύριες σκοπούμενες συμβάσεις, την ελάχιστη μεσιτική συνδρομή (τέσσερεις συναντήσεις και μία υπόδειξη), την πολύχρονη και οικονομικά καταστροφική επταετή προσπάθεια επίλυσης σύνθετων οικονομικών προβλημάτων των οικοπεδούχων, πολεοδομικών, νομικών κ.τ.λ. ... Η μείωση της αμοιβής μπορεί να επιδιωχθεί και με ένσταση, η οποία ενόψει του ότι η διάταξη του άρθρου αποτελεί ειδική, παράλληλα με τα άρθρα 200, 281 και 288 ΑΚ εφαρμογή της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών, στη συμφωνία για την αμοιβή του μεσίτη είναι διάταξη δημόσιας τάξης και μπορεί να προταθεί σε κάθε στάση της δίκης ...

Συνεπώς, με βάση όλα τα παραπάνω δεδομένα η μεσιτική αμοιβή πρέπει να μειωθεί στο ποσό κατά μέγιστο ... των 20.000 ευρώ καθώς συνήφθη μόνο μία κύρια σύμβαση στην οποία περιορίστηκε και το υλικό όφελός μας μειωμένο όμως κατά υπέρογκα έξοδα, αναγκαστικές εξαγορές κ.λπ., των λοιπών μέτρων, αδυνατούμε δε για τους εξαιρετικούς αυτούς λόγους μετά από καθυστέρηση τόσων ετών ευρισκόμενοι μετά το 2008 που ίσχυσε αυτή η εργολαβική σύμβαση στη δίνη της οικονομικής κρίσης, χωρίς να μπορούμε να απολαύσουμε οποιοδήποτε όφελος, αδυνατώντας να πουλήσουμε τα ακίνητα που δομήσαμε και υφιστάμενοι περαιτέρω μεγάλη ζημία". Επί πλέον, οι εκκαλούντες - εναγόμενοι και ήδη αναιρεσίβλητοι, ουδόλως επικαλούνται ότι συντρέχει κάποια από τις προϋποθέσεις των άρθρων 527 και 269 ΚΠολΔ για την βραδεία προβολή του άνω ισχυρισμού, με τη συνδρομή και μόνο των οποίων, ενόψει και της εφαρμοζόμενης στην προκειμένη περίπτωση ειδικής διαδικασίας των άρθρων 677 επ., καθίσταται παραδεκτή στην κατ' έφεση δίκη η προβολή του μη προβληθέντος πρωτοδίκως εν λόγω ισχυρισμού. Επομένως είναι βάσιμος ο πρώτος λόγος της κρινόμενης αίτησης αναίρεσης, κατά τα δύο σκέλη του εκ του άρθρου 559 αρ. 14 και 8 Κ.Πολ.Δ., με τον οποίο προβάλλονται κατά της προσβαλλόμενης απόφασης οι ρηθείσες πλημμέλειες, για σφάλμα που προκύπτει απ' αυτήν (άρθρ. 562 παρ. 2 εδ. β' Κ.Πολ.Δ). Μετά απ' αυτά παρέλκει η έρευνα του επικουρικά ασκούμενου, υπό στοιχ. 1β' λόγου της αίτησης, με τον οποίο, (αν ήθελε κριθεί διαφορετικά ο πρώτος λόγος της αίτησης) προσάπτεται στην προσβαλλόμενη απόφαση, η εκ του άρθρου 559 αρ. 19 Κ.Πολ.Δ., πλημμέλεια, με την αιτίαση ότι στερείται νομίμου βάσεως, καθόσον αφορά την παραδοχή, της εκ του άρθρου 707 ΑΚ, ένστασης.

Ο λόγος αναίρεσης του αριθ. 8 του άρθρου 559 του Κ.Πολ.Δ. ιδρύεται όταν το δικαστήριο παρά το νόμο έλαβε υπόψη του πράγματα που δεν προτάθηκαν, ή δεν έλαβε υπόψη πράγματα που προτάθηκαν και έχουν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης. Κατά την έννοια της διάταξης αυτής ως "πράγματα" θεωρούνται οι πραγματικοί ισχυρισμοί που έχουν αυτοτελή ύπαρξη και τείνουν στη θεμελίωση, κατάλυση ή παρακώλυση ουσιαστικού ή δικονομικού δικαιώματος που ασκήθηκε είτε ως επιθετικό είτε ως αμυντικό μέσο και άρα στηρίζουν το αίτημα αγωγής, ανταγωγής, ένστασης η αντένστασης, ή λόγου έφεσης, όχι δε οι αιτιολογημένες αρνήσεις, ούτε οι ισχυρισμοί που αποτελούν επιχειρήματα ή συμπεράσματα των διαδίκων ή του δικαστηρίου, τα οποία συνάγονται από την εκτίμηση των αποδείξεων αλλά ούτε και οι απαράδεκτοι ή αβάσιμοι κατά νόμο ισχυρισμοί. Εξ άλλου, δεν στοιχειοθετείται ο λόγος αυτός αναίρεσης όταν το δικαστήριο έλαβε υπόψη προταθέντα ισχυρισμό (πράγμα) και τον απέρριψε ευθέως για οποιοδήποτε λόγο τυπικό ή ουσιαστικό (Ολ.ΑΠ 12/1997), αλλά και όταν το δικαστήριο αντιμετωπίζει και απορρίπτει στην ουσία εκ των πραγμάτων προβληθέντα ισχυρισμό, με την παραδοχή ως αποδειχθέντων γεγονότων αντίθετων προς αυτά που τον συγκροτούν. Περαιτέρω, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 293, 294, 341, 345 και 404 ΑΚ συνάγεται ότι επί χρηματικής, κυρίως, οφειλής ως κυρίας παροχής, η συνομολόγηση σε περίπτωση υπερημερίας του οφειλέτη στην εκπλήρωσή της, επιπλέον του θεμιτού τόκου και προσθέτου χρηματικού ποσού, ως ποινικής ρήτρας, αντιβαίνει στις παραπάνω διατάξεις του νόμου και είναι άκυρη κατά το υπερβάλλον, η ακυρότητα δε αυτή της ποινικής ρήτρας είναι άσχετη με το υπέρμετρο αυτής, που ρυθμίζεται από το άρθρο 409 ΑΚ (ΑΠ 1438/1997). Επομένως, και επί μεσιτικής αμοιβής, όταν πρόκειται για υποχρέωση καταβολής εκ μέρους του εντολέα του μεσίτη, σε περίπτωση υπερημερίας του στην εκπλήρωση της υποχρέωσής του, να καταβάλει στο μεσίτη που του υπέδειξε την ευκαιρία ή διαμεσολάβησε σ' αυτήν χρηματικό ποσό, ο ενάγων - μεσίτης δικαιούται να ζητήσει από τον εντολέα την καταβολή της χρηματικής αυτής οφειλής καθώς και τον από το νόμο ή τη σύμβαση προβλεπόμενο τόκο υπερημερίας, όχι δε και τυχόν πρόσθετο χρηματικό αντάλλαγμα, που για το λόγο αυτόν έχει συμφωνηθεί με τον οφειλέτη ως ποινική ρήτρα. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από το δικόγραφο της ένδικης αγωγής, σ' αυτό η ενάγουσα εκθέτει περαιτέρω ότι: " ... Τον Μάιο του 2003 υπέδειξε στον πρώτο εναγόμενο ... μεταξύ άλλων και τα εξής δύο οικόπεδα ... ο οποίος αγνοούσε παντελώς ότι διατίθεντο προς αντιπαροχή ... επισκεφθήκανε τα ανωτέρω οικόπεδα, ο οποίος εξέφρασε την άκρα ευαρέσκειά του για την εξαιρετική θέση τους. Παράλληλα της υπέγραψε, ενεργώντας δι' εαυτόν και υπό την ιδιότητα του νομίμου εκπροσώπου της δεύτερης εναγομένης, αχρονολόγητη μεσιτική εντολή, με την οποία ανέλαβε την υποχρέωση να της καταβάλει ο ίδιος ατομικώς, αλλά και η δεύτερη εναγομένη εταιρεία που νομίμως εκπροσωπήθηκε στην ανωτέρω σύμβαση από τον ίδιο, ως εις ολόκληρον ευθυνόμενοι, αμοιβή πάγιου ύψους 59.000 ευρώ συν ΦΠΑ για την περίπτωση ... καταρτίσεως εργολαβικής σύμβασης ή και προσυμφώνου της (συνυποσχετικού) είτε για ένα είτε για όλα τα ανωτέρω οικόπεδα ... Ορίσθηκε περαιτέρω ότι, οι εναγόμενοι υποχρεούνταν να προβούν στην καταβολή ολοκλήρου του ποσού της συμφωνημένης ως άνω αμοιβής της για μόνη την υπόδειξη της ανωτέρω ευκαιρίας και ταυτόχρονα με την κατάρτιση της σκοπουμένης συμβάσεως (ήτοι, είτε ενός εργολαβικού ή συνυποσχετικού για ένα από τα υποδειχθέντα οικόπεδα, είτε περισσοτέρων για όλα). Εξ άλλου οι εναγόμενοι δεσμεύθηκαν να μνημονεύσουν τη συμβολή της στην κατάρτιση της εργολαβικής συμβάσεως ή του συνυποσχετικού της στο ίδιο το κείμενο της και να την ειδοποιήσουν εγκαίρως ώστε να παραστεί στην υπογραφή της. Συμφωνήθηκε μάλιστα μεταξύ τους ότι, σε περίπτωση που οι εναγόμενοι παρέβαιναν την ως άνω υποχρέωσή τους είτε να την ειδοποιήσουν εγκαίρως, ώστε να παραστεί στην υπογραφή της εργολαβικής ή των εργολαβικών συμβάσεων ή των προσυμφώνων - συνυποσχετικών είτε να τη μνημονεύσουν σ' αυτά, ως τη μεσίτρια που συνέβαλε ουσιωδώς στη σύναψη τους, με σκοπό της αθετήσεως αυτής τη δόλια παρέλκυση της υποχρεώσεώς τους προς καταβολή της συμφωνημένης αμοιβής της, θα της όφειλαν εις ολόκληρο και σωρευτικά με τη συμφωνημένη αμοιβή της και τους τόκους υπερημερίας και ποινική ρήτρα για αναπόδεικτη ζημία της, συνολικού ύψους 118.000 ευρώ ... Σε εκτέλεση της συμβάσεως μεσιτικής εντολής ... δεν περιορίσθηκε στην υπόδειξη προς τους εναγομένους των οικοπέδων, των ονοματεπωνύμων και διευθύνσεων των ιδιοκτητών, αλλά τους παρέδωσε και τοπογραφικά διαγράμματα, κατόψεις και αρχιτεκτονικές μελέτες που οι ιδιοκτήτες είχαν θέσει στη διάθεση της ... Από το Μάιο 2003 έως το Σεπτέμβριο του 2003 συμμετείχε ενεργά στις διαπραγματεύσεις και συνέβαλε καθοριστικά με την άσκηση διαρκών πιέσεων προς τους οικοπεδούχους και με τον εκθειασμό των ικανοτήτων των εναγομένων, στο να πεισθούν οι οικοπεδούχοι να συμβληθούν με τους εναγόμενους ... Αν και υπέδειξε στους εναγομένους πρόσφορη και προσοδοφόρο ευκαιρία για τη σύναψη της σκοπουμένης από τους ίδιους εργολαβικής συμβάσεως, η οποία και συνάφθηκε τελικά ... η συνομολόγηση των οποίων τελεί σε ευθεία αιτιώδη συμβολή με τις δικές της ενέργειες υπόδειξης αλλά και διαμεσολάβησης, ωστόσο οι εναγόμενοι αρνήθηκαν να της καταβάλουν τη συμφωνημένη αμοιβή της και παρέλειψαν να την προσκαλέσουν στη σύναψη και υπογραφή των ανωτέρω πράξεων εξακολουθούν δε ... να δυστροπούν περί την καταβολή της αμοιβής της ... Σωρευτικώς με την αμοιβή της οφείλουν και την προβλεφθείσα με ρητό συμβατικό όρο της μεσιτικής εντολής ποινική ρήτρα των 118.000 ευρώ". Το Εφετείο, με την προσβαλλόμενη απόφαση, δέχθηκε τα ακόλουθα: " ... Η υπό κρίση αγωγή ... είναι απορριπτέα ως μη νόμιμη κατά το αίτημα της περί επιδίκασης ποινικής ρήτρας, η κατάπτωση της οποίας συμφωνήθηκε για τη μη εκπλήρωση της κύριας παροχής από τους εναγομένους ... αφού αυτή συνίσταται στη χρηματική οφειλή του ποσού της μεσιτικής αμοιβής της ενάγουσας ... Είναι δε απορριπτέα ως προς το σχετικό κονδύλιο στο σύνολό της και όχι μόνο κατά το υπερβάλλον του θεμιτού τόκου υπερημερίας, γιατί η επιδίκαση του τελευταίου ζητείται ήδη με τη επιδίκαση του ποσού της κύριας παροχής ...". Υπό τις παραδοχές αυτές, το Εφετείο, δεν υπέπεσε στην αποδιδόμενη σ' αυτό, με τον υπό στοιχ. 2Α λόγο της αίτησης αναιρετική πλημμέλεια του άρθρου 559 αρ. 8 Κ.Πολ.Δ., καθόσον από το περιεχόμενο της αγωγής προκύπτει επίκληση συνομολόγησης ποινικής ρήτρας για την περίπτωση "της αθετήσεως ... της υποχρεώσεως ... προς καταβολή της συμφωνημένης αμοιβής της ...", το οποίο (κατά τα εκτεθέντα στη μείζονα σκέψη), ως πρόσθετο χρηματικό αντάλλαγμα, πλέον του θεμιτού τόκου, επί υπερημερίας του οφειλέτη στην εκπλήρωση χρηματικής οφειλής (μεσιτικής αμοιβής), απέρριψε ως μη νόμιμο. Συνακόλουθα, τα αντίθετα υποστηριζόμενα από τον ρηθέντα αναιρετικό λόγο, εκ του άρθρου 559 αρ. 8 Κ.Πολ.Δ., είναι απορριπτέα ως αβάσιμα.

Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 559 αρ. 20 και 561 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ., προκύπτει ότι ο θεσπιζόμενος με την πρώτη των διατάξεων αυτών, λόγος αναιρέσεως για παραμόρφωση του περιεχομένου εγγράφου, ιδρύεται όταν το δικαστήριο της ουσίας, υποπίπτει σε διαγνωστικό σφάλμα (λάθος στην ανάγνωση του κειμένου του εγγράφου), όταν δηλαδή αποδίδει σε αποδεικτικό, κατά την έννοια των άρθρων 339 και 432 - 465 Κ.Πολ.Δ., έγγραφο, περιεχόμενο καταδήλως διαφορετικό από εκείνο που πράγματι έχει, ακολούθως δε, καταλήγει, στηριζόμενο σε τούτο μόνον, ή κυρίως σε αυτό, σε περίπτωση συνεκτιμήσεως του με άλλα αποδεικτικά μέσα, σε επιζήμιο για το διάδικο - αναιρεσείοντα - αποδεικτικό πόρισμα, ως προς πράγματα που έχουν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης. Δεν περιλαμβάνει όμως και την περίπτωση κατά την οποία το δικαστήριο, από την εκτίμηση και αξιολόγηση του αληθινού περιεχομένου του εγγράφου, έστω και εσφαλμένως καταλήγει σε συμπέρασμα αντίθετο από εκείνο, που θεωρεί ως ορθό ο αναιρεσείων, γιατί τότε πρόκειται για αιτίαση η οποία είναι σχετική με την εκτίμηση των πραγμάτων, που δεν ελέγχεται από τον Άρειο Πάγο. Στην κρινομένη υπόθεση, η αναιρεσείουσα, με τον υπό στοιχ. 3Α λόγο της αιτήσεως αναιρέσεως προσάπτει στην προσβαλλόμενη απόφαση την, από το άρθρο 559 αρ. 20 του Κ.Πολ.Δ. αναιρετική πλημμέλεια, με την αιτίαση ότι το Εφετείο, παραμόρφωσε το περιεχόμενο του εγγράφου της αχρονολόγητης εντολής αναθέσεως ανευρέσεως ακινήτου, με το να δεχθεί "αυτοπρόσωπη και μόνο αναληφθείσα ευθύνη του πρώτου αναιρεσιβλήτου, παρά το ότι την εν λόγω σύμβαση υπέγραψε υπό διττή ιδιότητα ήτοι ατομικά και ως νόμιμος εκπρόσωπος της δεύτερης αναιρεσίβλητης ...". Με το εν λόγω έγγραφο, παραδεκτά (κατ' άρθρο 561 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.) επισκοπούμενο, ο πρώτος εναγόμενος και ήδη πρώτος αναιρεσίβλητος, Χ. Π., Πολιτικός Μηχανικός, ως συμβαλλόμενος, δηλώνει ότι: "Με την παρούσα ανέκκλητη εντολή του ανέθεσε στην Σ. Σ. (αναιρεσείουσα) κτηματομεσίτρια να του υποδείξει μόνον (δίχως να διαμεσολαβήσει) ακίνητα ή ιδιοκτήτες ακινήτων. Ως εντολέας της, της παρέχει το δικαίωμα να ενεργήσει ως μεσίτρια ... να του υποδείξει τα (αναφερόμενα) ακίνητα που για πρώτη φορά γνώρισε απ' αυτήν μόνον ... Σε περίπτωση συνδιαλλαγής απ' ευθείας με τους ιδιοκτήτες ή τους πληρεξουσίους τους ... δηλώνει ότι, όταν ολοκληρωθεί η σύμβαση εξ ολοκλήρου ή μέρους έστω (είτε διαιρετώς είτε εξ αδιαιρέτου) για κάποιο από τα κάτωθι ακίνητα είτε επ' ονόματι του είτε από κοινού με άλλους, είτε επ' ονόματι οικείων του ή μελών της οικογένειάς του ή συνεταίρων τους ή εταιρείας τους ή θυγατρικών τους ή στο όνομα οποιασδήποτε εταιρείας συμμετέχουν οι μέτοχοι ή τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, οι σύζυγοι και οι συγγενείς τους με οποιοδήποτε ποσοστό, για τους οποίους δήλωσε ότι ενεργεί κατ' εντολή και για λογαριασμό τους, είναι υποχρεωμένος ή τόσο αυτός όσο και εκείνος/η στο όνομα του οποίου θα καταρτισθεί η σύμβαση να της καταβάλουν αλληλεγγύως και εις ολόκληρον έκαστος την ειδικώς συμφωνηθείσα εφάπαξ αμοιβή της (ανεξάρτητα από την τελική αξία αγοράς ... Με τον 3ο όρο, ο ίδιος δήλωσε ότι είναι υποχρεωμένος τόσο αυτός όσο και εκείνος στο όνομα του οποίου θα γίνει το συμβόλαιο ή προσύμφωνο αγοράς -ανταλλαγής - μίσθωσης - εργολαβικού να της καταβάλλουν αλληλεγγύως και εις ολόκληρον έκαστος τη συμφωνηθείσα εφάπαξ αμοιβή της ...". Το Εφετείο, με την προσβαλλόμενη απόφαση, δέχθηκε τα ακόλουθα: "Η εφεσίβλητη είναι μεσίτρια, νόμιμα εγγεγραμμένη στο Επαγγελματικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης ... Το Μάιο του 2003 υπέδειξε τα ακίνητα ... στον Π. Χ., πρώτο εκκαλούντα, πολιτικό μηχανικό και διευθύνοντα σύμβουλο της κατασκευαστικής εταιρείας "ΕΡΓΟΤΕΤΡΑΣΤ Α.Ε". Επρόκειτο για δύο όμορα οικόπεδα εμβαδού 547 και 1000 τμ, αντίστοιχα ... και ενός οικοπέδου 2.000 τ.μ. απέναντι από αυτά. Ταυτόχρονα μεταξύ του εκκαλούντος και της εφεσίβλητης υπογράφηκε εντολή ανάθεσης ανεύρεσης ακινήτου στην οποία αναφερόταν ότι η εντολή δίνεται μόνο για την υπόδειξη και όχι για τη διαμεσολάβηση, ότι ο εκκαλών γνώρισε τα ακίνητα από την εφεσίβλητη και ότι σε περίπτωση συνδιαλλαγής απευθείας με τους ιδιοκτήτες, όταν ολοκληρωθεί η σύμβαση για κάποιο από τα ακίνητα είτε στο όνομα του είτε από κοινού με άλλους, είτε στο όνομα οικείων του ή μελών της οικογένειάς του ή συνεταίρων τους ή εταιρειών τους ή θυγατρικών στο όνομα οποιασδήποτε εταιρείας στην οποία συμμετέχουν οι μέτοχοι ή τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, οι σύζυγοι και οι συγγενείς τους με οποιοδήποτε ποσοστό, για τους οποίους ο εκκαλών δήλωσε ότι ενεργεί για λογαριασμό και κατ' εντολή τους, τόσο αυτός όσο και εκείνος στο όνομα του οποίου θα καταρτισθεί η σύμβαση θα είναι υποχρεωμένοι να καταβάλουν εις ολόκληρο την αμοιβή η οποία συμφωνήθηκε εφάπαξ. Η αμοιβή ορίστηκε στο ποσό των 59.000 ευρώ πλέον ΦΠΑ και με τον τρίτο όρο της εντολής προβλέφθηκε ότι θα οφείλεται και στην περίπτωση σύνταξης προσυμφώνου ... Στην εντολή, η οποία ήταν με προτυπωμένους όρους και με συμπλήρωση των ειδικότερων στοιχείων χειρογράφως, τέθηκε κάτω από την υπογραφή του εκκαλούντος και η σφραγίδα της εκκαλούσας. Η εφεσίβλητη παρέδωσε στον εκκαλούντα τα σχετικά έγγραφα και με τη μεσολάβησή της ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις με τους ... οικοπεδούχους. Στις 11-12-2003 καταρτίστηκαν δύο συνυποσχετικά εργολαβικής συμφωνίας ... Στο πρώτο απ' αυτά οι οικοπεδούχοι δήλωναν ότι είναι κύριοι ενός οικοπέδου εμβαδού 505 τ.μ. ... αναλάμβαναν την υποχρέωση ... να αναθέσουν στην εταιρεία "Β. Κ. και Σία ΟΕ" (σημ. μη διάδικο) την ανέγερση πολυώροφης οικοδομής με το σύστημα της αντιπαροχής ... μεταβιβάζοντας στην εργολάβο ή σε τρίτα πρόσωπα που αυτή θα υποδείκνυε τα 377,47/οο εξ αδιαιρέτου ... Στο δεύτερο από τα συνυποσχετικά οι οικοπεδούχοι φέρονταν κύριοι ενός οικοπέδου ... εμβαδού 1709,09 τ.μ .... από κοινού με τους άλλους συνιδιοκτήτες που αναφέρονται στο συνυποσχετικό, υποσχέθηκαν με το .../23-9-2003 προσύμφωνο της ίδιας συμ/φου να πωλήσουν στον Γ. Κ.. Ο τελευταίος, σύζυγος της ομόρρυθμης εταίρου της εργολάβου εταιρείας Β. Κ., υποσχόταν, από κοινού με τους οικοπεδούχους, να προβεί σε συνένωση των δύο οικοπέδων, στα οποία, με το σύστημα της αντιπαροχής, η εργολάβος εταιρεία θα ανήγειρε πολυώροφη οικοδομή ... Η εργολάβος εταιρεία συστήθηκε με τη μορφή ομόρρυθμης την 1η Οκτωβρίου 2003 και δημοσιεύθηκε στις 21-10-2003 και σ' αυτή συμμετείχαν κατά 50% η κάθε μία η ... Β. Κ. και η Θ. Μ. σύζυγος του εκκαλούντος, αμφότερες δε ορίστηκαν συνδιαχειρίστριες και νόμιμοι εκπρόσωποί της. Για το τρίτο ακίνητο δεν συντάχθηκε συνυποσχετικό επειδή το διεκδικούσε ο Δήμος ... και η διαφορά ήταν στα διοικητικά δικαστήρια, δηλαδή δεν υπήρχαν προοπτικές αξιοποίησής του. Για την οικοδόμηση του δεύτερου οικοπέδου εκδόθηκε, με καθυστέρηση πέντε σχεδόν ετών, η .../29-5-2008 οικοδομική άδεια ... ενώ για το πρώτο οικόπεδο προέκυψαν κωλύματα ... Στις 28-2-2007 συντάχθηκε το 10655/2007 εργολαβικό συμβόλαιο ... μεταξύ της εργολάβου εταιρείας και οικοπεδούχων. Σε ότι αφορά την εργολάβο εταιρεία αποδείχθηκε ότι αυτή ... εξ αρχής διαπραγματεύτηκε με τους οικοπεδούχους το θέμα της αντιπαροχής ... στις διαπραγματεύσεις όμως, αντί της Θ. Μ. συμμετείχε ο εκκαλών σύζυγος της ... και στο εργολαβικό συμβόλαιο η Θ. Μ. εκπροσωπήθηκε από τον εκκαλούντα, ο οποίος όταν κτίστηκε η οικοδομή, διαπραγματευόταν αυτοπροσώπως την πώληση διαιρετών χώρων προς υποψήφιους αγοραστές. Συνακόλουθα δεν καταλείπεται αμφιβολία ... ότι με την ανάθεση της εργολαβίας στην ως άνω ομόρρυθμη εταιρεία εκπληρώθηκε ο όρος της μεσιτικής εντολής που αναφερόταν σε "εταιρεία συμφερόντων του εκκαλούντος ή μέλους της οικογενείας του" ενώ παράλληλα αποδείχθηκε ότι, ανεξάρτητα από τα προβλήματα που ανέκυψαν και κατέστησαν λιγότερο επικερδή την αξιοποίηση ... η εργολαβική σύμβαση που τελικώς συνάφθηκε οφείλεται στην υπόδειξη της εφεσιβλήτου προς τον εκκαλούντα, ο οποίος ενήργησε ώστε να συσταθεί η ομόρρυθμη εταιρεία με ομόρρυθμο εταίρο τη σύζυγό του και να αναλάβει το έργο, υφίσταται δηλαδή αιτιώδης συνάφεια μεταξύ των ενεργειών της και της εργολαβικής σύμβασης ... Μεταξύ των όρων της μεσιτικής εντολής ήταν και η πρόβλεψη να οφείλεται η αμοιβή ολόκληρη, ακόμη και αν συντασσόταν συμβόλαιο μόνο για το ένα από τα τρία ακίνητα. Σύμφωνα με τις παραδοχές αυτές, στην εφεσίβλητη οφείλεται αμοιβή για τη σύναψη ενός συνυποσχετικού εργολαβίας και μιας εργολαβικής σύμβασης που έγιναν μετά από δική της υπόδειξη με εργολαβική εταιρεία "συμφερόντων" του εκκαλούντος ... Δεν αποδείχθηκε όμως οποιαδήποτε σχέση της εργολάβου εταιρείας με την εκκαλούσα ανώνυμη εταιρεία και το γεγονός ότι η εργολάβος είναι εταιρεία συμφερόντων του διευθύνοντος συμβούλου της εκκαλούσας, δεν αρκεί για να στοιχειοθετήσει υπέρ αυτής ένα αντίστοιχο συμφέρον. Ακόμη στην εντολή διατυπώνεται σαφώς ότι ο εκκαλών ευθύνεται αυτοπροσώπως στην καταβολή της αμοιβής της εφεσίβλητης από κοινού και εις ολόκληρον με το πρόσωπο νομικό ή φυσικό, με το οποίο οι οικοπεδούχοι θα συνάψουν σύμβαση έργου, το οποίο (πρόσωπο) δηλώνει ότι εκπροσωπεί στη σύμβαση μεσιτείας. Εφόσον λοιπόν η εκκαλούσα δεν συμμετείχε στο συνυποσχετικό εργολαβίας ή στο εργολαβικό συμβόλαιο δεν ευθύνεται στην καταβολή της αμοιβής ούτε για το λόγο αυτό ...". Υπό τις εκτεθείσες παραδοχές, το Εφετείο, με την προσβαλλόμενη απόφαση, δεν υπέπεσε στην αποδιδόμενη σ' αυτό με τον ρηθέντα αναιρετικό λόγο, πλημμέλεια από το άρθρο 559 αρ. 20 Κ.Πολ.Δ., καθόσον δεν υπέπεσε σε λάθος αναγόμενο στην ανάγνωση του εγγράφου της αχρονολόγητης εντολής, αλλά αφού το ανέγνωσε ορθά, το συνεκτίμησε μαζί με τα άλλα αποδεικτικά μέσα και κατέληξε σε διαφορετικό πόρισμα από αυτό που η αναιρεσείουσα θεωρεί ορθό. Και τούτο διότι, το Εφετείο, ουδόλως δέχθηκε ότι ευθύνεται μόνο ο πρώτος εναγόμενος, αλλά ότι ευθύνεται "τόσο αυτός όσο και εκείνος στο όνομα του οποίου θα καταρτισθεί η σύμβαση", που καθορίσθηκε με το ίδιο έγγραφο (οικείοι του α' εναγόμενου, ή μέλη της οικογένειάς του, ή συνεταίροι του ή εταιρείας του ή θυγατρικής της, ή στο όνομα οποιασδήποτε εταιρείας συμμετέχουν οι μέτοχοι ή τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, οι σύζυγοι και οι συγγενείς τους" (όρος 2 του εν λόγω εγγράφου), και το οποίο (πρόσωπο), δηλ. η αντισυμβληθείσα ομόρρυθμη εταιρεία "Β. Κ. και Σία ΟΕ" είναι διαφορετικό νομικό πρόσωπο από τη β' εναγομένη ανώνυμη εταιρεία "ΕΡΓΟΤΕΤΡΑΣΤ ΑΕ", εμπίπτει όμως στην έννοια της εταιρείας "συμφερόντων του α' εναγομένου ή μέλους της οικογενείας του", κατά τις περί αυτού εκτεθείσες αναλυτικές παραδοχές της προσβαλλόμενης. Ούτε τα ανωτέρω διαφοροποιούνται από το περιεχόμενο του εν λόγω εγγράφου, επισκοπουμένου, ως άνω. Και τούτο διότι: α) ουδόλως μνημονεύεται στο κείμενο αυτού η β' εναγομένη, β) συμφωνείται το συνυπεύθυνο του α' εναγομένου από κοινού, μόνο με τον αντισυμβαλλόμενο των οικοπεδούχων στις συμβάσεις που θα καταρτισθούν, ανεξαρτήτως της τεθείσας υπογραφής του α' εναγομένου και κάτω από την εταιρική επωνυμία της β' εναγομένης. Συνακόλουθα, τα αντίθετα υποστηριζόμενα με το ρηθέντα 3Α' αναιρετικό λόγο (εκ του άρθρου 559 αρ. 20 Κ.Πολ.Δ) είναι αβάσιμα. Αβάσιμος, κατόπιν αυτών είναι ο υπό στοιχ. 3Β' αναιρετικός λόγος, με τον οποίο προσάπτεται στην προσβαλλόμενη απόφαση, η εκ του άρθρου 559 αρ. 19 Κ.Πολ.Δ., αναιρετική πλημμέλεια. Και τούτο διότι, υπό τα προεκτεθέντα, η προσβαλλόμενη έχει επαρκείς και χωρίς αντιφάσεις αιτιολογίες που στηρίζουν επαρκώς το απορριπτικό για τη β' εναγόμενη ΑΕ διατακτικό της. Επίσης, αβάσιμος, κατόπιν των ανωτέρω είναι ο τελευταίος, υπό στοιχ. 3Γ' λόγος της αίτησης, με τον οποίο προσάπτεται στην προσβαλλόμενη απόφαση η εκ του άρθρου 559 αρ. 8 Κ.Πολ.Δ., αναιρετική πλημμέλεια, καθόσον αφορά την απορριπτική για τη β' εναγομένη ΑΕ κρίση της, με την αιτίαση ότι το Εφετείο, με την προσβαλλόμενη απόφαση "παρέλειψε να λάβει υπόψη του πράγματα που προτάθηκαν και έχουν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης ήτοι τον προταθέντα αγωγικό ισχυρισμό ότι ο πρώτος εναγόμενος συμβλήθηκε μαζί της ατομικά και ως νόμιμος εκπρόσωπος της β' εναγομένης και έλαβε υπόψη μη προταθέντα από τους αναιρεσιβλήτους ισχυρισμό ότι η ευθύνη του πρώτου ήταν μόνο αυτοπρόσωπη". Και τούτο διότι, με βάση τις προεκτεθείσες παραδοχές, το Εφετείο, έλαβε υπόψη του τον εν λόγω αγωγικό ισχυρισμό, με την παραδοχή, ως αποδειχθέντων περιστατικών αντιθέτων απ' αυτά που τον συγκροτούν, τον οποίο απέρριψε εκ τούτου - ενόψει και της προβαλλομένης εκ μέρους των εναγομένων αρνήσεως - ουδόλως δε δέχθηκε αυτοπρόσωπη και μόνον ευθύνη του α' εναγομένου, θεμελιουμένου εντεύθεν του λόγου αυτού, κατά το β' σκέλος του επί εσφαλμένης προϋποθέσεως χωρίς να διαφοροποιούνται τα ανωτέρω από τους διαλαμβανόμενους στα επικαλούμενα από την αναιρεσείουσα διαδικαστικά έγγραφα (έγγραφες προτάσεις των εναγομένων και έφεση), παραδεκτώς επισκοπούμενα, ισχυρισμούς όπως ότι "Συνήφθη μεταξύ του πρώτου από εμάς και της εφεσίβλητης - μεσίτριας σύμβαση μεσιτείας, σύμφωνα με την οποία, σε περίπτωση σύναψης εργολαβικού συμβολαίου μεταξύ των οικοπεδούχων και του πρώτου ή της δεύτερης των εναγομένων ... θα καταβάλαμε στην ενάγουσα ως αμοιβή για τις μεσιτικές της υπηρεσίες το ποσό των 59.000 ευρώ", ή του ότι προς θεμελίωση άλλου περαιτέρω ισχυρισμού τους περί μη αναμείξεως της ΑΕ στη σύμβαση εργολαβίας και μη υπέχουσας εκ τούτου ευθύνης και υποδείξεως αντ' αυτής της ΟΕ "Β. Κ. και Σια ΟΕ" προς διευκόλυνση πραγματοποιήσεως του σκοπού των οικοπεδούχων, δηλαδή της ανοικοδομήσεως των οικοπέδων τους, με το σύστημα της αντιπαροχής, επικαλέσθηκαν "διότι αυτήν και μόνο εκπροσωπούσε ο πρώτος Π. Χ. κατά τις διαπραγματεύσεις και τη σύμβαση μεσιτείας". Με τις λοιπές δε διαλαμβανόμενες στο λόγο αυτό αιτιάσεις και υπό την επίκληση του ρηθέντος αναιρετικού λόγου, πλήττεται απαραδέκτως, η ανεπίδεκτη αναιρετικού ελέγχου εκτίμηση των αποδείξεων από το δικαστήριο της ουσίας.

Κατ' ακολουθία των ανωτέρω αναφερομένων και κατά παραδοχή του πρώτου λόγου αναιρέσεως, εκ του άρθρου 559 αρ. 14 και 8 Κ.Πολ.Δ., πρέπει να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση εν μέρει και ειδικότερα κατά το μέρος αυτής που αναφέρεται στην παραδοχή, της εκ του άρθρου 707 ΑΚ ένστασης μείωσης της μεσιτικής αμοιβής, και να παραπεμφθεί η υπόθεση προς περαιτέρω εκδίκαση, κατά το αναιρούμενο μέρος, στο ίδιο Δικαστήριο (Εφετείο Θεσσαλονίκης), το οποίο θα συγκροτηθεί από άλλους δικαστές, εκτός από εκείνους που δίκασαν την υπόθεση (άρθρο 580 παρ. 3 ΚΠολΔ). Τέλος, πρέπει να καταδικασθεί ο πρώτος αναιρεσίβλητος σε μέρος από τα δικαστικά έξοδα της αναιρεσείουσας (κατ' άρθρα 178 και 183 ΚΠολΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Αναιρεί μερικώς, κατά το αναφερόμενο στο σκεπτικό μέρος της, την υπ' αριθ. 634/2012 απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης.

Παραπέμπει την υπόθεση, κατά το μέρος αυτό, για περαιτέρω εκδίκαση στο ίδιο Εφετείο, το οποίο θα συγκροτηθεί από άλλους δικαστές. Και

Καταδικάζει τον πρώτο αναιρεσίβλητο σε μέρος από τα δικαστικά έξοδα της αναιρεσείουσας, τα οποία ορίζει στο ποσό των χιλίων (1.000) ευρώ.

Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 3 Δεκεμβρίου 2013. Και

Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 21 Ιανουαρίου 2014.

Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ