Δευτέρα 5 Μαρτίου 2018

Εξτρα χρεώσεις και ΦΠΑ για το φακέλωμα των επενδυτών

Τα χρηματοοικονομικά ιδρύματα θα χρεώνουν τον πελάτη για υπηρεσίες που θα τον ελέγχουν «πού βρήκε τα λεφτά και επενδύει»

Του Κωστή Πλάντζου

Νέα ήθη αλλά και έξτρα χρεώσεις φέρνει ο «μεγάλος αδελφός» που επιβάλλει το ελληνικό κράτος στον έλεγχο των κινήσεων κεφαλαίων.

Σε μια εποχή όπου η χώρα έχει ανάγκη όσο ποτέ τις επενδύσεις, η κυβέρνηση τις καθιστά ακόμα ακριβότερες, επιβάλλοντας στα χρηματοοικονομικά ιδρύματα να τηρούν διαδικασίες παρακολούθησης των επενδυτών που τους εμπιστεύονται τα κεφάλαιά τους. Αυτό ωθεί όμως τα χρηματοοικονομικά ιδρύματα να χρεώνουν τους πελάτες τους με «έξοδα συμμόρφωσης» στις νέες απαιτήσεις του κράτους, επιβαρύνοντάς τους με το κόστος που συνεπάγονται οι έλεγχοι.

Και σαν να μην έφταναν οι έλεγχοι και οι χρεώσεις στους επενδυτές, το Δημόσιο «μυρίστηκε» και έξτρα έσοδα, καθώς σπεύδει να επιβάλει Φόρο Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ) στις νέες διαδικασίες «δέουσας επιμέλειας» (sic) οι οποίες επιβάλλονται από το ίδιο το κράτος.

Στο όνομα της καταπολέμησης του ξεπλύματος του βρώμικου χρήματος το υπουργείο Οικονομικών έχει έτοιμο νομοσχέδιο το οποίο αυστηροποιεί το καθεστώς καταγραφής και παρακολούθησης των «ύποπτων» κεφαλαίων. Αλλάζει έτσι ο νόμος 3692 του 2008 και το ισχύον καθεστώς ανατρέπεται εκ βάθρων, απαιτώντας να καταγράφονται όλες οι συναλλαγές, από μόλις 1.000 ευρώ, ακόμα και μεταξύ λογαριασμών του ίδιου του πελάτη και στο ίδιο χρηματοοικονομικό ίδρυμα.

Εσχάτως, όμως, στο υπουργείο Οικονομικών ανακάλυψαν ότι τα «υπόχρεα πρόσωπα» (τράπεζες, εταιρείες επενδύσεων, χρηματιστηριακές κ.λπ.), που παρακολουθούν τους συναλλασσόμενους πελάτες τους για τα χρήματα που διακινούν, βάζουν πλέον ως όρο στις συμβάσεις που συνάπτουν μαζί τους ότι θα χρεώνουν σε αυτούς και τα έξοδα παρακολούθησης, την οποία απαιτεί ο νόμος. Αυτό έχει ως συνέπεια το ελληνικό Δημόσιο να ζητά τώρα να εισπράττει ΦΠΑ 24% πάνω στα έξοδα αυτά, καθιστώντας ακόμα πιο ακριβές τις επενδύσεις στη χώρα μας.

Ποιοι υποχρεούνται να φακελώνουν πελάτες τους

Τα «υπόχρεα πρόσωπα» που είναι υποχρεωμένα να συλλέγουν και να αποστέλλουν πληροφορίες των πελατών τους είναι:

α) Τα πιστωτικά ιδρύματα.

β) Οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί.

γ) Οι εταιρείες κεφαλαίου επιχειρηματικών συμμετοχών.

δ) Ορκωτοί ελεγκτές-λογιστές, εταιρείες ορκωτών ελεγκτών-λογιστών κ.λπ.

ε) Φορολογικοί ή φοροτεχνικοί σύμβουλοι.

στ) Εταιρείες φορολογικών ή φοροτεχνικών συμβουλών.

ζ) Οι κτηματομεσίτες και οι κτηματομεσιτικές εταιρείες.

η) Οι επιχειρήσεις καζίνο και τα καζίνο επί πλοίων με ελληνική σημαία, καθώς και οι επιχειρήσεις, οργανισμοί και άλλοι φορείς του δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα που διοργανώνουν ή και διεξάγουν τυχερά παιχνίδια και πρακτορεία που σχετίζονται με τις δραστηριότητες αυτές.

θ) Οι οίκοι δημοπρασίας.

ι) Οι έμποροι αγαθών μεγάλης αξίας όταν η σχετική συναλλαγή γίνεται σε μετρητά και η αξία της ανέρχεται τουλάχιστον σε δεκαπέντε χιλιάδες (15.000) ευρώ, ανεξάρτητα αν αυτή διενεργείται με μία μόνο πράξη ή με περισσότερες.

ια) Οι εκπλειστηριαστές.

ιβ) Οι ενεχυροδανειστές.

ιγ) Οι συμβολαιογράφοι και οι δικηγόροι στο πλαίσιο χρηματοπιστωτικών συναλλαγών ή συναλλαγών για πελάτες τους σχετικά με:

i) Την αγορά ή πώληση ακινήτων ή επιχειρήσεων,

ii) τη διαχείριση χρημάτων, τίτλων ή άλλων περιουσιακών στοιχείων των πελατών τους,

iii) το άνοιγμα ή τη διαχείριση τραπεζικών λογαριασμών, λογαριασμών ταμιευτηρίου ή λογαριασμών τίτλων,

iv) την οργάνωση των αναγκαίων εισφορών για τη σύσταση, λειτουργία ή διοίκηση εταιρειών.

v) τη σύσταση, λειτουργία ή διοίκηση εταιρειών, εμπιστευμάτων (trusts) ή ανάλογων νομικών σχημάτων.

vi) Τα φυσικά και νομικά πρόσωπα που παρέχουν υπηρεσίες σε εταιρείες και εμπιστεύματα (trusts).

Πηγή: http://www.newmoney.gr/