Τρίτη 3 Οκτωβρίου 2017

Αντισυνταγματική η διακοπή σύνταξης ανασφάλιστου υπερήλικα επειδή εισέπραττε μικρό ποσό από άλλον φορέα

Η διακοπή, βάσει του ν.4093/2012 της σύνταξης ανασφάλιστου υπερήλικα επειδή ο δικαιούχος ελάμβανε από άλλο κράτος ποσό περίπου 90 ευρώ παραβιάζει θεμελιώδη δικαιώματα του ατόμου και αντίκειται στο Σύνταγμα και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), έκρινε με πρόσφατη απόφασή του το Διοικητικό Εφετείο Λάρισας.

Η απόφαση του δικαστηρίου επιβεβαιώνει τις αντιρρήσεις για τις επίμαχες διατάξεις που είχε εκφράσει ο Συνήγορος του Πολίτη ήδη από την ψήφισή τους. Σημειώνεται ότι παρόλο που οι διατάξεις αυτές τελικά τροποποιήθηκαν το 2016, πολλές υποθέσεις που αφορούν την περίοδο 2012-2016 εκκρεμούν στα διοικητικά δικαστήρια.

Συγκεκριμένα, ο νόμος έθεσε ως προϋπόθεση για την χορήγηση σύνταξης ανασφάλιστου υπερήλικα, να μη λαμβάνει αυτός σύνταξη από οποιονδήποτε φορέα κοινωνικής ασφάλισης ή το Δημόσιο στην Ελλάδα ή το εξωτερικό, ανεξαρτήτως ποσού. Αυτό είχε αποτέλεσμα χιλιάδες ανασφάλιστοι υπερήλικες να χάσουν την παροχή αυτή από την 1η Ιανουαρίου 2013 καθώς ελάμβαναν ιδιαίτερα χαμηλού ύψους κοινωνικές παροχές από άλλους φορείς, ιδίως από φορείς χωρών του εξωτερικού από τις οποίες παλιννόστησαν.

Με πόρισμά του τον Απρίλιο του 2013, ο Συνήγορος του Πολίτη είχε επισημάνει ότι, ενόψει του ιδιαίτερα χαμηλού επιπέδου της σύνταξης που λαμβάνουν οι ενδιαφερόμενοι από την Αλβανία και τις άλλες τρίτες χώρες, η στέρηση της σύνταξης ανασφάλιστου υπερήλικα, ακόμα και εάν εξασφαλίζεται η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, θα τους φέρει σε κατάσταση διακινδύνευσης ή και αναίρεσης της αξιοπρεπούς διαβίωσης, ενώ μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε αδυναμία κάλυψης της ανάγκης για εξασφάλιση τροφής, δηλαδή σε μία κατάσταση η οποία συνιστά απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, κατά την ΕΣΔΑ, και αντίκειται και στο Σύνταγμα. Ο Συνήγορος είχε τονίσει ότι ο νομοθέτης θα πρέπει να τηρεί τις αρχές της αναλογικότητας, της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της αναλογικής ισότητας ενώπιον των δημοσίων βαρών, καθώς και τους κανόνες του διεθνούς δικαίου που έχει κυρώσει η Ελλάδα και να σταθμίζει το δημοσιονομικό συμφέρον με τις κοινωνικές διαστάσεις του δημοσίου συμφέροντος.

Πηγή: http://www.enikonomia.gr/